(...)
4. Antykoncepcja - show
W piątkowy wieczór 5 IV 2002 roku w TVN ma miejsce dyskusja o antykoncepcji. Uczestniczy kilka par. Prowadząca na wstępie pyta, czy nie krępuje was rozmowa o antykoncepcji. Na to jeden z mężczyzn z uśmiechem znamionującym jakąś wiedzę tajemną odpowiada, że ani trochę! Pytam więc ja, czy psa krępuje spółkowanie na środku trotuaru? Ani trochę! Ale pies tego nie powie, nawet gdyby umiał mówić, bo jego doznania reguluje natura, dla niego to oczywiste, więc czego ma się wstydzić. Warto zapytać, czy zachowanie ludzi, zgromadzonych w studio TVN w ten piątkowy wieczór podlega temu samemu regulatywowi, co psi zew natury?
Trudne pytanie! Czyżby pies miał lepszy savoir-vivre niż animal rationale, człowiek dumny ze swego ja?
Śledząc przez chwilę to komiczne i zarazem zasmucające widowisko, zadawałem sobie powyższe pytanie. Odpowiedź jest właściwie prosta, jasna, ale czy w pewnym sensie jej adresatami nie jesteśmy wszyscy? Czy to zanurzanie się w szambie źle pojętego liberalizmu, w istocie libertynizmu, nie dotyczy większości? A ta mniejszość, czyż nie milknie terroryzowana opinią publiczną, kreowaną właśnie według opisywanego tu sposobu? Trzeba mieć kompletnie wyprany mózg, by takich pytań nie zadawać.
A wracając do owego show przyznam, że nie potrafiłem śledzić całości jego przebiegu. Po prostu ze względów estetycznych, tak, chcę to podkreślić, estetycznych, a nie etycznych. Tak samo bowiem nie lubię przyglądać się dwom pieskom w czasie godów, bo jakbym pozbawiał ich intymności, którą na swój psi sposób zapewne posiadają. One w końcu czynią coś naturalnego, nie podlegającego wyborowi. A mimo to wolę odwrócić wzrok. (...)