(...)
Panie Jezu, kiedy - umęczony i przygnieciony ciężarem krzyża - upadłeś po raz drugi, zaraz wstałeś i poszedłeś dalej.
Siostro, może i ty miałaś kiedyś takie piękne marzenia o tym, że idącym za Jezusem wszystko się udaje, że Bóg usuwa z ich dróg wszelkie przeszkody i kamienie, o które mogą się potknąć czy skaleczyć. Teraz nie masz już tych złudzeń. Poznałaś, jak smakuje krzyż. Uderzyłaś głową o ziemię swej własnej niemocy i bezradności albo o ludzką złość i głupotę. I może wówczas przyszła pokusa: Uciekaj, to nie dla ciebie! Albo po prostu: Staraj się tylko żyć z dnia na dzień. Albo jeszcze boleśniej: Bóg cię oszukał, On nie jest Miłością...
Nie słuchaj tych głosów. Są to nauki szatana, straszliwie obezwładniające i paraliżujące. Popatrz, umęczony Jezus wstaje. Z miłości do ciebie. Dopóki żyjesz tu, na ziemi, dopóty trwa czas walki. Odpoczniesz dopiero w niebie. Powstań, siostro. Bóg nie dopuści pokusy ponad twoje siły, bo On jest Tym, który wiatr dostosowuje do wełny jagnięcia. On dopuści na ciebie tylko to, co jest ci konieczne do zbawienia. Zaufaj! Jeśli sama, pomimo swej słabości i uderzenia pokusy, wspierasz innych w drodze do nieba, jesteś zaprawdę radością Bożego Serca!
Módlmy się o umocnienie dla sióstr przeżywających pokusy.
(...)