W Uroczystość Wniebowzięcia NMP roku 1997 zostało opublikowane w Watykanie Dyrektorium ogólne o katechizacji. Ukazało się ono trzydzieści lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II i ćwierć wieku po ogłoszeniu pierwszej Ogólnej instrukcji katechetycznej. Okres ten charakteryzowała szeroka dyskusja teologiczna nad katechezą Kościoła. W tym czasie odbyły się też dwa Synody Biskupów bezpośrednio poświęcone sprawom posługi słowa w Kościele: Synod o ewangelizacji w 1974 r. wraz z dokumentem Ewangelii nuntiandi oraz Synod o katechezie z dokumentem Catechesi tradendae. Także inne synody, a zwłaszcza kolejne dokumenty Jana Pawła II, wywarły znaczny wpływ na posługę katechetyczną Kościoła. Wśród nich na pierwszym miejscu trzeba wspomnieć Katechizm Kościoła Katolickiego, który ukazał się w roku 1992.
Wspomniane uwarunkowania doktrynalne oraz zmieniająca się sytuacja Kościoła i świata sprawiły, że zaistniała potrzeba opracowania krajowego Dyrektorium katechetycznego. Jego celem jest przedstawienie fundamentalnych zasad teologiczno-duszpasterskich wynikających dla katechezy całego Kościoła z Soboru Watykańskiego II oraz posoborowego nauczania Kościoła. Celem tego dokumentu jest także poddanie refleksji działalności katechetycznej Kościoła w Polsce.
O ile części Dyrektorium mówiące o Objawieniu, o naturze katechezy, o kryteriach orędzia czy o katechezie Kościoła mają wartość dla wszystkich i są obowiązujące dla wszelkiej posługi katechetycznej, o tyle części poświęcone sytuacji obecnej, metodologii i sposobom dostosowania katechezy do konkretnych miejsc i adresatów są raczej wskazaniem kierunkowym i wymagają uszczegółowienia w Kościołach lokalnych.
W tym więc kontekście należy widzieć polskie Dyrektorium katechetyczne. Nie powtarza ono tych części Dyrektorium ogólnego, które są ważne dla wszystkich i dla wszystkich obowiązujące. Natomiast zatrzymuje się na tych elementach katechezy, które domagają się uszczegółowienia w stosunku do wskazań dokumentu rzymskiego oraz uwzględnia te specyficzne problemy katechezy w Polsce, które nie mogły znaleźć rozwiązania w Dyrektorium ogólnym.(...)