Dlaczego zdecydowałem się na wydanie książki, która jest zbiorem tekstów publikowanych i niepublikowanych? Co łączy je w pewną całość, która nie była pierwotnym zamierzeniem? Wydaje mi się, że ukrytą myśl przewodnią można by przedstawić tak:
Żyjemy w czasach potężnych przewartościowań w życiu społecznym, politycznym, także na forum międzynarodowym. Dotyczą one również wymiaru religijnego. Niektórzy twierdzili, że wiek XXI będzie musiał być religijny albo wcale go nie będzie; inni, że nastąpi totalne zeświecczenie naszego życia prywatnego i publicznego. Tymczasem, moim zdaniem, problem jest innego rodzaju. Każdy człowiek jest ze swej natury religijny. Każdy - nawet jeśli o tym nie wie - wierzy w coś, co, jego zdaniem, jest najważniejsze w życiu, co stanowi główną podporę tego życia, jeśli nie jego źródło. Różne są jedynie przedmioty, które obdarzamy kultem. I wcale nie chodzi tylko o wiarę w transcendencję, w Boga czy bóstwa niewidzialne, lecz w byty widzialne. Czcimy je w sposób religijny, nadając im moc stwórczą, której w istocie nie posiadają. A są to: pieniądze, kariera, prestiż społeczny, a także rodzina, sprawiedliwość, równość, naród, moralność, ojczyzna, umysł, kultura, nauka, a przede wszystkim własne "ja". Jeśli tak się ma sprawa z naszą naturą, to żaden człowiek, żaden czas ani przestrzeń ludzkiego życia nie są niereligijne.