Od wprowadzenia nowych przepisów w liturgii mszalnej upłynęło już kilkanaście lat. Zarówno celebransi jak i uczestnicy opanowali nowy sposób sprawowania Świętej Ofiary, a to, co było nowe, staje się z wolna stare. Razem z tym pojawia się niebezpieczeństwo rutyny, przyzwyczajenia, zatrzymania na zewnętrznej oprawie. Broniąc się przed tym niebezpieczeństwem trzeba ustawicznie podejmować trud wchodzenia w głąb bogactwa treści, zawartych w obrzędach liturgicznych. Trzeba mozolnie przebijać się przez różnorodne pokłady, w których ukryte jest źródło łaski. Nowotestamentalna Pascha. Chodzi tu o cały kontekst biblijny, w jakim należy ustawić Eucharystyczną Ofiarę, o czytelność znaków i symboli, przy pomocy których się ona wyraża, o bogactwo życia odkrywane przy ołtarzu przez pokolenia chrześcijan na przestrzeni wieków. Chodzi również o możliwie dokładne odczytanie przepięknych modlitw liturgicznych, składających się na formularz mszalny.
Pewne aspekty uczestniczenia w liturgii mszalnej omówiłem w tomiku "W trosce o umiłowanie Eucharystii" oraz w "Ewangelicznych Ucztach". Obecnie przekazuję czytelnikom zbiór krótkich homilii, głoszonych w różnych sytuacjach, na temat modlitw formularza mszalnego, od znaku Krzyża Świętego rozpoczynającego liturgię Świętej Ofiary, aż po rozesłanie "Idźcie, w pokoju Chrystusa". Nie jest to ani pełny, ani jednolity komentarz. O sposobie wyjaśniania poszczególnych wersetów religijnych decydowali bowiem w dużej mierze odbiorcy, jacy w konkretnej sytuacji zgromadzili się wokół ołtarza. Mając jednak na uwadze duszpasterskie podejście do tego tematu, uważam, że homilie te jako materiał mogą stanowić pewną pomoc dla tych, którym zależy na wchodzeniu w głąb Tajemnicy Eucharystii.
Warto pamiętać, że podane w mszale teksty stanowią najdoskonalszy wzór chrześcijańskiej modlitwy. Stąd też każdy, komu zależy na opanowaniu niełatwej sztuki modlitwy, winien wykorzystać do tego przede wszystkim świadome uczestnictwo w Uczcie Eucharystycznej. Msza św. jest wielką katechezą o modlitwie. Ten, kto idąc do kościoła, by wziąć udział we Mszy świętej, nie zamierzając doskonalić swojej modlitwy, oddala się stopniowo od ołtarza. Kto zaś zabiega o jej doskonalenie, zbliża się do Świętego Świętych. Brak odkrycia bogactwa Modlitwy Eucharystycznej jest jednym z ważnych powodów zaniedbania, lekceważenia, a nawet rezygnowania z uczestnictwa w Świętej Uczcie Ofiarnej.
Mam nadzieję, że ludziom dobrej woli tomik ten ułatwi zbliżenie się do ołtarza. Jeżeli pomoże dostrzec potrzebę doskonalenia modlitwy przez udział w Świętej Ofierze, to cel jego zostanie osiągnięty. Liturgia mszalna odkryje przed nimi piękno i bogactwo, którego się nie spodziewają.
Kraków, 20 czerwca 1986 r.