Ponieważ zostaliśmy zrodzeni z aktu słuchania Boga, musimy żywić się Jego głosem. Wiemy jednak
dobrze, że ten tajemniczy głos, z którego wytrysnęło nasze życie, jest niczym innym jak objawieniem i zaproszeniem do uczestnictwa w słuchaniu odwiecznego głosu Trójcy, który nazywamy Słowem Bożym.
W Nim wszystko zostało stworzone. Także my w Nim się zrodziliśmy i z Niego czerpiemy przykład, dzięki któremu stajemy się zdolni do świadomego porozumiewania się z Bogiem za pośrednictwem Jego mądrości i miłości. Dlatego właśnie Bóg pragnie być wysłuchany, dlatego chce być Panem. Nie możemy sądzić, iż On pragnie władzy, aby być naszym tyranem, aby nas wykorzystywać i odebrać absolutnie wszystko. Tak czynią ziemscy władcy, którzy próbują odegrać się za własne ubóstwo i złudzenia uciskając bliźnich. Bóg nie jest Panem, aby móc brać, lecz aby dawać; Bóg nie jest Panem, aby zubażać, lecz wzbogacać; nie po to, by gnębić, lecz dać wolność. Bóg nie jest Panem, by niepokoić, lecz jest Nim, aby rozlać w życiu wszystkich ludzi płynącą z Niego nieskończoną radość i szczęście. Dlatego woła: ŤSłuchajcie mnie!ť. Pan pragnie jedynie, aby całe dzieło stworzenia stało się jednym głosem, jednym słowem. Czym jest historia stworzenia? W zamyśle Boga jest owocem Jego twórczego słowa. Natomiast poprzez dzieje i czyny człowieka historia staje się czym innym: przeplataniem dzieł Pana z chwilami posłuszeństwa i chwilami buntu stworzonych przez Niego istot.
(...)