Na pewno już nie raz w życiu widziałeś obraz Jezusa Miłosiernego. Być może słyszałeś, jak w kościele grupa starszych pań modliła się, powtarzając kilkadziesiąt razy słowa: " Dla Jego bolesnej męki - miej miłosierdzie dla nas i całego świata ". Słyszałeś też zapewne o błogosławionej Faustynie Kowalskiej. I może właśnie dlatego, że widziałeś, że słyszałeś, to teraz wcale nie masz zamiaru czytać tej książeczki. Być może Twoim zdaniem te promyczki z Jezusowego serca, ta monotonna modlitwa - to wszystko jest dobre, ale dla starych babć. Ośmielę się jednak zaproponować: przeczytaj cierpliwie te słowa. Niewiele brakowało, a i ja kiedyś nabrałbym jakże mylnego przekonania, że kult Miłosierdzia Bożego jest czymś powierzchownym i płytkim. Dziś dziękuję Bogu, że ocalił mnie od tej tragedii.
I jeszcze tylko słowo na temat zdjęcia zamieszczonego na okładce tej książki. Otóż spowiadałem kiedyś pewnego człowieka. Wracał do Boga z dalekiej tułaczki po duchowych bezdrożach. Długo wyznawał swe grzechy. Gdy skończył i prosił o rozgrzeszenie, chciałem go zapytać, czy żałuje za wszystko, I wtedy właśnie, przez kratki konfesjonału, zobaczyłem kątem oka, jak człowiek ten ściska stułę przełożoną przez krawędź drzwiczek. I nie pytałem już o nic.